Je moet ingelogd zijn om een beoordeling te plaatsen.
Terug naar Beeldende Kunst
- Je kunt "Johannes Vermeer - Ton den Boon" niet toevoegen aan je winkelwagen, omdat het product niet op voorraad is.
Fast forward – Erik Andriesse (Luxe editie: boek + ets ‘Papaver’)
€ 250,00
Categorieën: Andriesse, Erik, Beeldende Kunst, Boeken
Gerelateerde producten
Zingende kleuren, dansende lijnen: Het oeuvre van Stephanie Delprat – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Eind jaren veertig, begin jaren vijftig begon Stephanie Delprat aan haar artistieke opleiding. Haar Haagse docent zei: 'Als je tekent of schildert, moet je ervoor zorgen dat de lijnen gaan dansen en kleuren gaan zingen'. In 2015 zei Delprat zelf over dat advies: 'Dat heb ik me goed ingeprent'. Het overtuigende bewijs is te vinden in de boekpresentatie Zingende kleuren, dansende lijnen, die gaat over het oeuvre van Stephanie Delprat: haar tekeningen, schilderijen, grafiek en glaskunst. Het overzicht wordt ingeleid door een uitvoerig interview met Stephanie Delprat. Zingende kleuren, dansende lijnen is rijkgeïllustreerd, fullcolor gedrukt en gebonden in harde band.
[spacer height="30px"]
Piet Mulder – De zee is saai / The sea is a bore – Reinjan Mulder
[spacer height="5px"]
Piet Mulder (1919-2001) was al jarenlang als kunstschilder werkzaam in de Betuwe toen hij in 1975 een tweede atelier kocht in Engeland, direct aan de schilderachtige oostkust, met kilometers vrij uitzicht over zee. Het atelier was in bijna alles het tegendeel van zijn atelier in Nederland. Het lag enkele tientallen meters boven de zee, in een rood bakstenen gebouw op de voormalige cliffs, pal naast het vervallen Victoriaanse Cliff Hotel, en het had over de hele breedte een glazen schuifpui die dag en nacht uitzicht bood op de haveningang. Hier, in The Gables, kon Piet Mulder, zonder ook maar één stap buiten de deur te zetten, de hele dag tegen steeds weer wisselende wolkenluchten de grootste zeeschepen voorbij zien varen. Door de week was er de enorme drukte van de havens van Harwich en, aan de overkant van de Stour, Felixstowe, op zaterdag en zondag kwamen daar nog in alle formaten de vele oude en nieuwe zeilschepen bij, die vrolijk in de brede riviermonding op en neer voeren – en dan kwam vier keer per dag ook nog eens de gigantische veerboot van en naar Nederland langs, waarop je bij mooi weer je horloge gelijk kon zetten, afgewisseld door allerlei kleinere veerboten die in die jaren vanuit Duitsland en Scandinavië een dienst op Engeland onderhielden.
Piet Mulder had al wel zeeschappen gemaakt, maar in zijn Engelse atelier kon hij zich uitleven in het genre. Geïnspireerd op grote kunstenaars als John Constable tekende, aquarelleerde en schilderde hij de zee, vrijwel altijd met allerlei 'leven' op het water of op de voorgrond vóór het water. De zee is saai/The sea is a bore biedt een overzicht van het beste werk dat Piet Mulder in zijn 'Engelse periode' heeft gemaakt. Het boek, met een biografische tekst van zijn zoon Reinjan Mulder, en vanzelfsprekend rijk geïllustreerd met werk van Piet Mulder, biedt mede dankzij de dienstbare vormgeving van Huug Schipper een mooi overzicht van dit aspect van het werk van Piet Mulder.
DE LAATSTE EXEMPLAREN VAN DIT BOEK ZIJN NOG BESCHIKBAAR
[spacer height="30px"]
Ferry Alink: de kunst als surplus – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
Ferry Alink (1937-2013) was de echtgenote van de schilder Willem den Ouden. Dat zij zelf ook tekende en schilderde is de meeste mensen niet bekend. Dit boek brengt daar hopelijk enige verandering in. Als kunstenaar was Alink de tegenpool van haar man. ‘Ik ben meer een detaillist’, zei ze. ‘Als wij samen op het strand liepen, richtte ik mijn ogen op het zand en de schelpjes voor onze voeten, terwijl Willem naar het heelal keek.’
Alink, eind jaren vijftig opgeleid aan de Amsterdamse Rijksakademie, schilderde en tekende bij voorkeur mensen, katten en stillevens. Nadat het echtpaar in 1967 van Amsterdam naar het Betuwse Varik was verhuisd, ging ze minder portretten maken en meer stillevens, meestal met bloemen of fruit uit de eigen tuin.
In ‘De kunst als surplus’ is een representatieve keuze uit haar tekeningen, aquarellen en schilderijen afgebeeld. De tekst is van kunstjournalist Gijsbert van der Wal, die het oeuvre van Ferry Alink samen met haarzelf in kaart bracht en haar uitvoerig interviewde over haar leven en werk.
[spacer height="30px"]
Yeah! Yeah! Yeah! Twee dagen met The Beatles in de polder (Speciale Editie) – Eddy Posthuma de Boer
[spacer height="5px"]
4 juni 1964 startte de eerste Beatles World Tour in Denemarken. Daarna kwam de band twee dagen naar Nederland om vervolgens door te reizen naar het Verre Oosten en Oceanië. Woensdag 3 juni, de laatste repetitiedag, sloeg het noodlot toe. Drummer Ringo Star moest met verschijnselen van oververmoeidheid in het ziekenhuis worden opgenomen. Hij werd op de valreep vervangen door ene Jimmy Nichol, ‘een goede drummer’ volgens Brian Epstein. Dat mocht zo zijn, maar hij was geen Beatle en het waren dus niet de ‘magische vier’- the ‘fab four’ – die op het vliegtuig stapten. Dat was wereldnieuws. Cabaretier Wim Kan noteerde op 5 juni in zijn dagbloek: ‘Half Zuid-Oost-Azië onder de voet gelopen en Ringo in het ziekenhuis. Wat een wereld, wat een wereld.’
Yeah! Yeah! Yeah! Twee dagen beatlemania, compleet in beeld gebracht door Eddy Posthuma de Boer, ingeleid door Huug Schipper en met een tekstbijdrage van Cees Nooteboom.
[spacer height="30px"]
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.