Beeldende Kunst
Resultaat 1–40 van de 84 resultaten wordt getoond
De portretten van Willem den Ouden – Gijsbert van der Wal
Willem den Ouden (1928), bekend als schilder van land en lucht aan de Waal, begon ooit als schilder van figuur en portret in de stad. In de jaren vijftig werd hij opgeleid aan de Rijksakademie in Amsterdam, waar hij van 1961 tot 1981 zelf docent modeltekenen was. In zijn vroege werk komen veel portretten voor. Ook nadat hij zich meer op het landschapschilderen had toegelegd, maakte hij zo nu en dan een portret. En de laatste jaren is hij – te oud is om nog buiten te werken – weer bij de portretkunst terug. Hij heeft onder meer een indrukwekkende reeks zelfportretten geschilderd. Kunstjournalist Gijsbert van der Wal, die eerder Leven en werk van Willem den Ouden schreef, zocht voor dit nieuwe boek alle portretten van Den Ouden bij elkaar en interviewde zowel de schilder als de geportretteerden (voor zover nog in leven) over de totstandkoming ervan. In De portretten van Willem den Ouden wordt de onbekende kant van zijn oeuvre gepresenteerd, toegelicht door de kunstenaar zelf. Los daarvan is het een interessant boek voor iedereen die meer over portret- en figuurtekenen wil weten, een vak waarin aan de meeste Nederlandse kunstacademies geen les meer wordt gegeven. De lezer leert wat er komt kijken bij het maken van een portret naar de waarneming – en hoe het is om daarvoor te poseren. De portretten van Willem den Ouden verschijnt bij een tentoonstelling over Den Oudens portretten in Museum Henriette Polak in Zutphen, die opent op 18 maart 2018 – de negentigste verjaardag van de schilder.
Tevens zijn 14 olieverfschilderijen uit dit boek gereproduceerd als ansichtkaart en als kaartenmapje te bestellen
Aart Schonk: Mythen en metamorfosen in marmer – Louk Tilanus
[spacer height="5px"]
Mythen en metamorfosen in marmer is een tweetalige monografie over het oeuvre van de Nederlandse beeldhouwer Aart Schonk. Het boek toont voor het eerst een groot overzicht van de bijzondere beelden van deze kunstenaar. Aart Schonk (1946) werkt in de Florentijnse traditie van Donatello en Michelangelo. Zijn marmeren beelden ontstaan op de klassieke manier: gehakt uit natuursteen, de mythologie als inspiratiebron voor de uitbeelding van universele verhoudingen tussen mensen.
[spacer height="30px"]
Alleen de tijd neemt afscheid: Lucebert 1994-2014 – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Op 15 september 1924 begon de tijd te tikken voor Lubertus Jacobus Swaanswijk. Op 10 mei 1994 raakte hij uit de tijd, Lucebert, en begon voor hem de eeuwigheid.
Zaterdag 10 mei 2014 stond Poëzietheater Perdu in het teken van de talenten van Lucebert die twee decennia na zijn dood velen nog steeds diep raken. Ter gelegenheid daarvan verscheen het gelegenheidsboekje Alleen de tijd neemt afscheid, gemaakt door Lucebert-liefhebbers Ton den Boon en Huug Schipper. Het bevat behalve drie tekeningen en drie gedichten van Lucebert ook een essay van Ton den Boon over het motief tijd in een aantal gedichten van Lucebert.
[spacer height="30px"]
Along the Amsterdam Canals – Leonoor van Oosterzee & Bert Gerlagh
[spacer height="5px"]
From the early seventeenth century on, the beauty of Amsterdam and its canal district in particular has inspired many generations of artists. Throughout the centuries, artists such as Roelant Saverij, Gerrit Adriaensz. Berckheyde, Jan de Beijer, Gerrit Lamberts and many others captured the development and changes in the canal district in their work. Their drawings show how the Amsterdam canal district would evolve over four centuries, to become a world-renowned monument, leading to its being declared a UNESCO World Heritage Site in 2010. Along the Amsterdam Canals offers a representative selection from the splendid collection of drawings of the Royal Dutch Historical Society, which viewed either individually or together provide a beautiful illustration of how the Amsterdam canal district would develop over the years, while also depicting the development of the genre of the (Amsterdam) city view. Ranging from topographically correct recordings to atmospheric artistic impressions, there is one feature they unmistakeably share: love of Amsterdam’s ‘photogenic’ architecture.
Click here for the Dutch edition. / Klik hier voor de Nederlandstalige editie.
[spacer height="30px"]
Anatomie van het slik – Onno Kosters & Dick Groot
[spacer height="5px"]
In januari 2010 verscheen bij Uitgeverij De Weideblik Anatomie van het slik. Het boek bevat twaalf gedichten van Onno Kosters en twaalf foto’s van de Canadees-Nederlandse fotograaf Dick Groot van het landschap rondom Minas Basin, een zijtak van de Bay of Fundy in Nova Scotia. Zowel de gedichten als de foto’s staan op zichzelf. De foto’s zijn geen illustraties van de gedichten en de gedichten zijn geen toelichtingen op de foto’s, maar dankzij de typografie van vormgeefster Revan Barlas treden ze met elkaar in interactie. Dat levert een eenheid van gedichten en foto's op, waarin taal en beeld een complementaire betekenis krijgen. Meer informatie over de gedichten van Onno Kosters vindt u hier.
[spacer height="30px"]
Art is a dog – Peter Bastiaanssen
[spacer height="5px"]
Art is a dog bevat tekeningen en teksten van kunstenaar Peter Bastiaanssen (1957). Een zwarte van kraaloogjes voorziene hond speelde een centrale rol in Bastiaanssens project Art is a dog. In dit project richtte Bastiaanssen zich tegen de burgerlijke cultuur door decoratieve kunstwerken te ‘verrijken’ met het hondje.
[spacer height="30px"]
Asia: aquarellen, tekeningen en gedichten – Jan Montyn
[spacer height="5px"]
Jan Montyn (Oudewater, 1924) geniet nationale bekendheid, vooral dankzij zijn etsen,maar ook door zijn in 1982 door Dirk Ayelt Kooiman geschreven levensverhaal: Montyn. Internationaal geldt hij bovendien als een van de groten van de eigentijdse grafiek. Asia: aquarellen, tekeningen en gedichten belicht een uniek aspect in het werk van Jan Montyn. Frans Duister schrijft in de inleiding van dit boek: 'De hand tekent niet zonder het hart en dat ligt voor Montyn bij het menselijk leed, waarvan hij in het door oorlogen geteisterde Azië de meest hartverscheurende voorbeelden heeft gezien. Hij plaatst het menselijk drama tegenover de rust en de schoonheid van het landschap. Het levert verbazingwekkende beelden op die bekoren in hun warmte en poëzie, maar tegelijk doortrokken zijn van de door hem beleefde drama’s.’
Deze gezamenlijke uitgave van Uitgeverij De Weideblik en Galerie Stills is samengesteld door Leo Duppen, die ook het voorwoord schreef. Frans Duister schreef een inleiding over de tekeningen en aquarellen van Montyn.
Ben Joosten: Tussen brons en lood
[spacer height="5px"]
Ben Joosten begon zijn leven in de kunst als bronsgieter. Hij was van 1957 tot 1971 medefirmant van Bronsgieterij A Cire Perdue Fa. M.N.R. Joosten destijds een van de grote bronsgieterijen, waar een belangrijk deel van de Nederlandse beeldhouwkunst uit de jaren zestig gestalte kreeg. Na de ontmanteling van de gieterij ontpopt Ben Joosten zich als een gepassioneerd kunstorganisator. Hij was onder meer initiatiefnemer van Beelden op de Berg, een regelmatig terugkerende beeldententoonstelling in Wageningen. Ook organiseerde hij tentoonstellingen met werk van de befaamde graficus en drukker Hendrik Nicolaas Werkman (1882-1945). In de jaren negentig legde hij zich toe op het propageren van de Zimbabwaanse beeldhouwkunst. Over de oorsprong en geschiedenis van deze beeldhouwkunst schreef hij in 2001 een indrukwekkend naslagwerk.
Naast al zijn andere activiteiten op het terrein van de beeldende kunst heeft Ben Joosten zich in de afgelopen twee decennia ontwikkeld tot een eigenzinnig grafisch kunstenaar, die de aloude boekdruktechniek hernieuwd weet toe te passen. Zijn typografische prenten bevinden zich inmiddels in verschillende museale collecties, onder meer in die van het Rijksprentenkabinet van het Rijksmuseum Amsterdam, het Groninger Museum, Museum Het Valkhof in Nijmegen en het Stadtmuseum in Borken (BRD).
In Ben Joosten: Tussen brons en lood gaan de auteurs, Ger Luijten, Ernst van Raaij, Jan Teeuwisse, Felix Villanueva en Gijsbert van der Wal nader in op het leven en werk van Ben Joosten. Deze overvloedig geïllustreerde uitgave geeft niet alleen inzicht in de artistieke veelzijdigheid van deze laatbloeier, maar werpt ook een terugblik op een bloeiperiode van de naoorlogse Nederlandse beeldhouwkunst.
[spacer height="30px"]
Co Westerik – Grafiek/Prints
[spacer height="5px"]
Oeuvrecatalogus met daarin al het grafische werk (ca. 180 prenten) van de Haagse Kunstenaar Co Westerik (1924-). Vier inleidende teksten, waarin Westerik regelmatig wordt geciteerd, bieden inzicht in dat oeuvre. Het eerste beschrijft de manier waarop een idee tot een prent wordt. Het vertelt hoe Westerik tot keuzen komt en hoe hij technisch en persoonlijk te werk gaat. Ook wordt hierin kort uitleg gegeven over de technieken litho, ets en zeefdruk, waarmee Westerik werkt. De tweede tekst vertelt over de samenwerking tussen Westerik en drukker Piet Clement. Een treffende omschrijving van de kracht en kwaliteit van Westeriks werk geeft Willem van Toorn in de derde tekst. Tot slot worden de thema's van Westeriks werk kort aangestipt. Het catalogusgedeelte toont al het werk in kleur, vaak klein afgebeeld, met beknopte informatie over maten, techniek, materiaal, signatuur en opschriften, drukker, oplage en bijzonderheden. Met tentoonstellingsoverzicht en literatuurlijst. Teksten zowel in Nederlands als Engels. Belangrijke actualisering van de oeuvrecatalogus uit 1984. - Recensie van Karin van Hoof
[spacer height="30px"]
Constant, de late periode – Trudy van der Horst
[spacer height="5px"]
Constant, de late periode: tegen de stroom in naar essentie biedt een overzicht van het latere werk van de vermaarde beeldend kunstenaar Constant Nieuwenhuys (1920-2005), die onder andere lid is geweest van de Cobra-groep.
DIT BOEK IS UITVERKOCHT
[spacer height="30px"]
De beelden van Harrie Gerritz Sculptures Kunstcahier II – Nico Nelissen
'En nu is er een nieuwe etappe aan de ontdekkingstocht van Harrie Gerritz toegevoegd; een waarin de derde demensie volledig tot wasdom komt. Het beeld is uit het platte vlak getreden en heeft zich als sculptuur van de rest van de materie losgemaakt. het is geworden tot iets singuliers met een eigen zeggingskracht.' Prof. dr. Nico Nelissen [spacer height="30px"]
De laatste stad – Jeroen Hermkens & Theo van der Wacht
[spacer height="5px"]
Jeroen Hermkens - wie kent niet zijn kleurrijke litho’s van steden in binnen- en buitenland? Utrecht, Rome, Dresden, Perugia, Assen, Pompeï, Napels: Hermkens maakte tijdens zijn reizen vele honderden schetsen van de steden die hij bezocht. Een selectie daarvan wordt gepresenteerd in De laatste stad. Sommige tekeningen staan op zichzelf, andere vormen de basis voor later in het atelier gemaakte litho´s.
Hermkens selecteerde voor De laatste stad 37 tekeningen van dode (of doodse) steden. Tevens schreef hij een inleiding over zijn tekeningen. De tekeningen worden gepresenteerd met 12 gedichten van Theo van der Wacht rond het thema dood.
Jeroen Hermkens (1960) volgde zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Utrecht en het Atelier lithografique Champfleury te Parijs. Hermkens ontving in 1996 de Nederlandse Grafiekprijs voor zijn litho’s.
Theo van der Wacht (1936) is van huis uit stuurman bij de koopvaardij. Op latere leeftijd begon hij met het schrijven van met name poëzie. Hij publiceerde onder andere in Yang, De Brakke Hond, Poëziekrant en Maatstaf.
Luxe editie De laatste stad verschijnt tevens in een luxe-editie. Het betreft een genummerd en door de dichter en de kunstenaar gesigneerd exemplaar van het boek met een litho van Hermkens: De laatste stad. De prent is gedrukt op 250 grams Arches papier. Het formaat van de sjabloondrukken is 57 x 40 cm (beeldformaat: 47x 32cm). De totale oplage van de luxe-edities is beperkt tot 110. De luxe-editie kost € 250,- (exclusief handling en porto). [spacer height="30px"]
Luxe editie De laatste stad verschijnt tevens in een luxe-editie. Het betreft een genummerd en door de dichter en de kunstenaar gesigneerd exemplaar van het boek met een litho van Hermkens: De laatste stad. De prent is gedrukt op 250 grams Arches papier. Het formaat van de sjabloondrukken is 57 x 40 cm (beeldformaat: 47x 32cm). De totale oplage van de luxe-edities is beperkt tot 110. De luxe-editie kost € 250,- (exclusief handling en porto). [spacer height="30px"]
De man zonder haast– Hans Wap
[spacer height="5px"]
Eind november verschijnt de nieuwe dichtbundel van dichter/kunstenaar Hans Wap: De man zonder haast. De 80 pagina’s dikke bundel bevat ongeveer 60 nieuwe gedichten die Hans Wap in de afgelopen jaren schreef. Tevens maakte Hans Wap illustraties voor deze bundel.
Voor deze bundel maakte Hans Wap een kleine zeefdruk, die samen met de bundel als luxe-editie wordt aangeboden voor het luttele bedrag van € 45. Van deze luxe-editie zijn maximaal 50 exemplaren beschikbaar.
[spacer height="30px"]
Voor deze bundel maakte Hans Wap een kleine zeefdruk, die samen met de bundel als luxe-editie wordt aangeboden voor het luttele bedrag van € 45. Van deze luxe-editie zijn maximaal 50 exemplaren beschikbaar.
[spacer height="30px"]
De revolutie in praktijk – Willemijn Stokvis
De Cobrabeweging betekende een revolutie in de naoorlogse kunst. Minstens zo spectaculair waren in de jaren vijftig, zestig en zeventig de omwentelingen in het sociale en relationele leven en in het wetenschappelijk milieu, dat tot ver na de Tweede Wereldoorlog een ‘mannenwereld’ was. Op geen enkel terrein was de emancipatie vanzelfsprekend. In De revolutie in praktijk beschrijft Willemijn Stokvis meeslepend hoe ze zich als vrouw, moeder én wetenschapper in die wereld staande hield en ontwikkelde. Door haar pionierswerk voor de kunst van Cobra verwierf ze groot (inter)nationaal aanzien. Willemijn Stokvis (1937) promoveerde in 1973 als kunsthistoricus op de Cobrabeweging. Zij publiceerde veelvuldig over naoorlogse kunst. Haar werk verscheen in diverse talen. Van 1979 tot 1999 doceerde zij kunstgeschiedenis aan de Universiteit Leiden. De revolutie in praktijk verschijnt in februari 2022.
[spacer height="30px"]
De Varikse landschappen van Jacob Kuijper
[spacer height="5px"]
Wie het talent heeft om te zien, kan in het Gelderse dorp Varik elke dag een ander landschap aanschouwen. Dat de Varikse kunstschilder Jacob Kuijper dat talent had, wordt meteen duidelijk bij het bekijken van de landschapsschilderijen die Kuijper tussen ca. 1980 en 2005 maakte in en rond Varik. Het zijn landschappen die de rivier en zijn uiterwaarden in hun grootsheid uitbeelden, maar ook schilderijen die een trefzekere impressie geven van de cultuurgrond 'achter de dijk'. Wie bekend is met het dorp, herkent in zijn werk niet alleen de bij het water gelegen 'Bol van Varik' en de onverzettelijke dikke toren, ijkpunt voor elke Waalschipper, maar ook de steeds wisselende, maar altijd weer wondere wolkenmassa's boven de Waal en de kleuren van bloei en bloesem in de Betuwse meimaanden.
Jacob Kuijper (1919-2007), schoonzoon van schilder Jan Sluijters en vader van dichter Jan Kuijper, woonde en werkte als kunstschilder en docent van de Amsterdamse Rijksakademie jarenlang in Amsterdam. Na zijn pensionering als docent huurde hij een oude dorpsschool in Varik en begon daar te werken aan zijn ode aan de Waal en het Betuwse landschap daaromheen. Zo schilderde hij honderden landschappen in Varik en omgeving. De schilderijen hebben een heel eigen karakter dankzij het gebruikte materiaal - 'Zaans bord' (een dik handgeschept papier dat van linnen, katoen en hennep gemaakt wordt) en tempera (een in water oplosbare verfsoort met olie en ei of caseïne) - en dankzij de gehanteerde techniek - Jacob Kuijper maakte eerst tekeningen in het landschap met rood en blauw potlood (voor de warme en koele kleuren) en gebruikte die als bron voor de tempera's die hij in zijn atelier schilderde.
Collega-beeldend kunstenaar én dorpsgenoot Willem den Ouden maakte een selectie van deze schilderijen voor de uitgave De Varikse landschappen van Jacob Kuijper. Jan Kuijper stelde op basis van de dagboeken van zijn vader een inleiding samen. In het boek staat tevens het gedicht 'Meeuwen', dat Jan Kuijper ooit bij een schilderij van zijn vader schreef. Met een voorwoord van Ton den Boon.
De uitgave bevat ca. 50 afbeeldingen in kleur (zie hiernaast een selectie).
[spacer height="30px"]
De zaak Vooren – Huug Schipper
Dichter en beeldend kunstenaar Lucebert maakte in zijn carrière vier ex librissen, alle in 1956 voor J.A. Vooren, vertaler van Persische kwatrijnen. De ex librissen leiden een tamelijk obscuur bestaan buiten het zicht van de kunstcatalogi die tijdens Luceberts leven verschenen. Twee van de vier zijn zelfs niet gesigneerd, wat uitzonderlijk is bij een kunstenaar die onder elke tekening, hoe nietig ook, zijn naam zette. Heel af en toe duikt een boekje met een ex libris van Lucebert op in een antiquariaat of op een veiling. In De zaak Vooren beschrijft Lucebertverzamelaar Huug Schipper hoe hij de ex librissen ontdekt heeft en onder welke omstandigheden ze tot stand zijn gekomen. En wie was die Vooren eigenlijk? [spacer height="30px"]
Dineke Blom – Vast/Zout en zeep
[spacer height="5px"]
De tekeningen uit de serie Vast/Zout en zeep werden tentoongesteld bij Galerie Oele, Amsterdam in 1999; de tekeningen uit de serie Zout en zeep bij Galerie AdK, Amsterdam in 2003.
[spacer height="30px"]
Dirck Nab – Schilderijen & tekeningen/Peintures & dessins
[spacer height="5px"]
Tekenaar-schilder-graficus Dirck Nab tekent al jarenlang de zee en het duinlandschap en is daar zo van doordrongen dat de lijnen van zee en duinen inmiddels op natuurlijke wijze uit zijn handen lijken te stromen. Hij tekent in krachtige lijnen met houtskool of krijt, waarbij altijd licht ontstaat tussen het zwart. Zijn werk kenmerkt zich door een duidelijk clair-obscur. De donkere accenten in het vaak glooiende wit bieden de kijker vrijheid voor eigen associaties. Vaak is in zijn werk te zien hoe de structuren het onderwerp meetrekken naar een andere wereld, totdat je alleen ‘het gevoel overhoudt’, zoals hij zegt. De afgelopen twee jaar is een ontwikkeling te zien waarbij de herkenbare getekende lijn van Dirck Nab ook in de schilderijen zichtbaar is geworden.
Hij houdt van de abstractie die zichtbaar is in de werkelijkheid.
‘Ik zag hem kijken, ik zag zijn hand flitsend over het papier gaan, maar ik kon nooit zien wat daar ontstond. Ik dacht: het zal wel mooi zijn. Het was altijd mooier.’ - Sjoerd Kuyper.
Klik hier om een recensie van dit boek uit NRC Handelsblad van 23 april 2015 te lezen.
[spacer height="30px"]
Dodemont – Victor Vroomkoning, Wim Zurné
Victor Vroomkoning (1938) debuteerde in 1983 als dichter met De einders tegemoet. Sindsdien verscheen een aanzienljke reeks dichtbundels van hem. Dodemont is een episch gedicht in de traditie van Het uur U van Martinus Nijhoff. Wim Zurné (1953) is sinds 1977 hoofdzakelijk graficus, maar heeft daarnaast ook objecten, glas in lood, beelden en schilderijen gemaakt. Het werk ziet eruit alsof het altijd al bestond: fossiel, steenachtig, rafelig, bekrast, uitgebeten. Als een schat uit een archeologische opgraving. [spacer height="30px"]
Door het oog van de tijd: de Revefoto’s van Eddy Posthuma de Boer
[spacer height="5px"]
Vanaf de jaren zestig tot vlak voor de dood van Gerard Reve ging fotograaf Eddy Posthuma de Boer geregeld naar de volksschrijver toe om hem te portretteren. Nu eens in het openbaar, dan weer bij Reve thuis. Soms in opdracht van de krant of een uitgever, maar vaak ook op eigen initiatief. Reve poseerde graag, hij wilde er graag goed op staan. Gefotografeerd worden had voor Reve immers een diepere betekenis: ‘Voor een fotograaf leg je je ziel bloot.’
Sommige Reve-foto’s van Eddy Posthuma de Boer werden iconisch, zoals de omslagfoto’s van Reves bundels Nader tot U en Op weg naar het einde. Andere foto’s bleven in het archief van de fotograaf. Wachtend op het moment waarop ze in samenhang met elkaar konden worden gepresenteerd in dit boek: Door het oog van de tijd.
Gezamenlijk bieden de Reve-foto’s van Eddy Posthuma de Boer een ontroerend perspectief op de allengs ouder wordende schrijver. De aantrekkelijke, karaktervolle jongeman die Reve in de kracht van zijn leven is en die gemakkelijk ten voeten uit het beeld kan vullen, maakt geleidelijk aan plaats voor een man in wiens afbrokkelende gestalte je steeds meer ‘ziel’ ontwaart. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt het decor soberder, alledaagser, kaler; het verrassende effect daarvan is dat je als toeschouwer de ouder wordende schrijver steeds scherper ziet. Maar of het nu ‘vroege’ of ‘late’ foto’s zijn, op allemaal is Reve even sterk aanwezig. Visueel is Reve, liefdevol geportretteerd, tot aan het einde toe een absolute blikvanger.
Luxe-editie van Door het oog van de tijd: De luxe-editie verschijnt in een oplage van acht exemplaren. Hij bestaat uit een boek en twee originele fotoprints (formaat A4), alle genummerd en gesigneerd door Eddy Posthuma de Boer. Prijs 150 euro per stuk, exclusief 7,50 euro handeling- en portokosten. Let op! De luxe-editie is UITVERKOCHT. Er is geen exemplaar meer beschikbaar. [spacer height="30px"]
Luxe-editie van Door het oog van de tijd: De luxe-editie verschijnt in een oplage van acht exemplaren. Hij bestaat uit een boek en twee originele fotoprints (formaat A4), alle genummerd en gesigneerd door Eddy Posthuma de Boer. Prijs 150 euro per stuk, exclusief 7,50 euro handeling- en portokosten. Let op! De luxe-editie is UITVERKOCHT. Er is geen exemplaar meer beschikbaar. [spacer height="30px"]
Een droom die niet gedroomd werd – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Paul van Ostaijen (1896-1928) schreef een groot aantal gedichten die nog steeds tot de canon van de Nederlandse literatuur gerekend worden. Een paar daarvan hebben titels en bevatten zinnen die gevleugeld zijn geworden en buiten het gedicht een tweede leven zijn gaan leiden. Wie bijvoorbeeld 'boem paukeslag' of '....groet 's morgens de dingen' in de krant of elders leest, zal immers niet meteen aan Van Ostaijen denken. Een droom die niet gedroomd werd gaat over zulke toespelingen op het werk van Van Ostaijen. Het boek verscheen in de reeks Literaire erflaters. Het is geschreven door Ton den Boon en bevat prenten van Theo van de Goor.
Ton den Boon (1962) studeerde Nederlands en Algemene Literatuurwetenschap aan de Rijksuniversiteit Groningen. Sinds 1988 werkt hij als woordenboekmaker; de laatste jaren als hoofdredacteur van de Dikke Van Dale. Voor onder meer het tijdschrift Onze Taal schrijft hij over actuele taalontwikkelingen. Sinds 2000 schrijft hij jaarlijks Taal van het jaar over taaltrends.
Theo van de Goor (1954) volgde de tekenopleiding te Tilburg en studeerde daarna aan de Jan van Eijkacademie te Maastricht. Als beeldend kunstenaar, met name tekenaar, graficus en schilder, huldigt hij de figuratie. Hij leeft voor en werkt met hartstocht aan de schepping van zijn kunst.
In de reeks Literaire Erflaters verschenen ook: In de geest van deze zee, over de invloed van Hendrik Marsman op de Nederlandse taal, Maar ik zal heerlijk in mijn vers herrijzen over het werk van Willem Kloos en Twee overzijden, allusies op het werk van Martinus Nijhoff.
Luxe editie Een droom die niet gedroomd werd verscheen tevens in een luxe-editie. Het betreft een genummerd exemplaar van de uitgave met een gesigneerde keuze-ets van Theo van de Goor, getiteld ‘Een droom die niet gedroomd werd’ of ‘Avondlied’. De prenten zijn gedrukt op 300 grams Magnani Pescia. Het formaat is 37,5 x 29 cm. De oplage van beide etsen is gelimiteerd tot 25 exemplaren. [spacer height="30px"]
Luxe editie Een droom die niet gedroomd werd verscheen tevens in een luxe-editie. Het betreft een genummerd exemplaar van de uitgave met een gesigneerde keuze-ets van Theo van de Goor, getiteld ‘Een droom die niet gedroomd werd’ of ‘Avondlied’. De prenten zijn gedrukt op 300 grams Magnani Pescia. Het formaat is 37,5 x 29 cm. De oplage van beide etsen is gelimiteerd tot 25 exemplaren. [spacer height="30px"]
Een huismus op stelten – Hans Wap
[spacer height="5px"]
Hans Wap is vooral bekend als beeldend kunstenaar, maar daarnaast publiceert hij al meer dan 40 jaar poëzie. In Een huismus op stelten verzamelde Hans Wap soms stokoude tekeningen en gravures van dieren. Hij bewerkte of combineerde deze illustraties naar believen tot afbeeldingen van al dan niet bestaande dieren. Bij elke afbeelding schreef hij een spitsvondig, soms melancholisch maar vaak ironisch gedicht. Het resultaat? Een prachtige bundel voor volwassenen en kinderen, om te lezen en om uit voor te lezen.
Hans Wap (1943) debuteerde in 1967 als dichter bij De Arbeiderspers met de bundel Schoten en Filtersigaretten. Met Bernlef, Jules Deelder, K. Schippers en Riekus Waskowsky schreef hij telexgedichten, die in 1972 door de Bezige Bij werden gepubliceerd onder de titel 5 electrische dichters. Sindsdien publiceerde Wap onder meer kindergedichten in Van wie is dat gekke koppie? (1974) en De olifant en andere insekten (1978).
Bij Uitgeverij De Weideblik verschenen van Hans Wap drie dichtbundels en diverse monografieën over zijn beeldende kunst. Andere dichtbundels van Hans Wap die bij De Weideblik zijn verschenen, zijn Ze zeggen dat lopen de voeten slijt (2003) en De laatste lemming (2008).
Luxe editie Een huismus op stelten verscheen tevens in een luxe-editie. Het betreft een Arabisch genummerd en door de dichter gesigneerd exemplaar van het boek met een zeefdruk op triplex van Hans Wap (formaat 40 x 60 cm staand). Er zijn drie varianten: Huismus, Zebravogel en Hond. Deze prenten zijn gedrukt op 3 mm dik triplex. De oplage van de luxe-edities is beperkt tot 80 exemplaren. [spacer height="30px"]
Luxe editie Een huismus op stelten verscheen tevens in een luxe-editie. Het betreft een Arabisch genummerd en door de dichter gesigneerd exemplaar van het boek met een zeefdruk op triplex van Hans Wap (formaat 40 x 60 cm staand). Er zijn drie varianten: Huismus, Zebravogel en Hond. Deze prenten zijn gedrukt op 3 mm dik triplex. De oplage van de luxe-edities is beperkt tot 80 exemplaren. [spacer height="30px"]
Een rijke traditie – twee eeuwen Nederlandse prentkunst uit privébezit
[spacer height="5px"]
Deze publicatie is verschenen naar aanleiding van de gelijknamige tentoonstelling in Museum Het Rembrandthuis te Amsterdam (1 oktober 2015-24 januari 2016). Lucas van Leijden, Hieronymus Bosch, Pieter Bruegel de Oude, Hendrick Goltzius, Rembrandt, Adriaen van Ostade, Paulus Potter: beroemde kunstenaars die allemaal een bijdrage leverden aan de twee eeuwen briljante prentproductie van de Zuidelijke en Noordelijke Nederlanden. Museum Het Rembrandthuis presenteert een keuze uit drie vooraanstaande particuliere collecties die een schitterend overzicht geeft van deze rijke traditie.
[spacer height="30px"]
Erik Andriesse – Fast forward
[spacer height="5px"]
De Nederlandse kunstenaar Erik Andriesse (1957 - 1993) vond veelal in de natuur (dieren en met name bloemen) de motieven voor zijn schilderijen en tekeningen. Met zijn bloemmotieven streefde hij een intense representatie in vorm en kleur na.
Luxe editie Bij het boek Fast forward, verscheen een postuum gedrukte ets van Erik Andriesse als luxe-editie van dit boek. Deze genummerde ets getiteld 'Papaver' heeft als afmetingen 12 x 9 cm (beeldformaat) en wordt ingelegd in Fast Forward geleverd in een fraaie cadeauverpakking met daarop eveneens een mooi bloemenmotief. [spacer height="30px"]
Luxe editie Bij het boek Fast forward, verscheen een postuum gedrukte ets van Erik Andriesse als luxe-editie van dit boek. Deze genummerde ets getiteld 'Papaver' heeft als afmetingen 12 x 9 cm (beeldformaat) en wordt ingelegd in Fast Forward geleverd in een fraaie cadeauverpakking met daarop eveneens een mooi bloemenmotief. [spacer height="30px"]
Ferry Alink: de kunst als surplus – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
Ferry Alink (1937-2013) was de echtgenote van de schilder Willem den Ouden. Dat zij zelf ook tekende en schilderde is de meeste mensen niet bekend. Dit boek brengt daar hopelijk enige verandering in. Als kunstenaar was Alink de tegenpool van haar man. ‘Ik ben meer een detaillist’, zei ze. ‘Als wij samen op het strand liepen, richtte ik mijn ogen op het zand en de schelpjes voor onze voeten, terwijl Willem naar het heelal keek.’
Alink, eind jaren vijftig opgeleid aan de Amsterdamse Rijksakademie, schilderde en tekende bij voorkeur mensen, katten en stillevens. Nadat het echtpaar in 1967 van Amsterdam naar het Betuwse Varik was verhuisd, ging ze minder portretten maken en meer stillevens, meestal met bloemen of fruit uit de eigen tuin.
In ‘De kunst als surplus’ is een representatieve keuze uit haar tekeningen, aquarellen en schilderijen afgebeeld. De tekst is van kunstjournalist Gijsbert van der Wal, die het oeuvre van Ferry Alink samen met haarzelf in kaart bracht en haar uitvoerig interviewde over haar leven en werk.
[spacer height="30px"]
Gèr Boosten – Inktcircus: Werken op papier – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
Schilder, tekenaar en graficus Gèr Boosten (1947) deinst in zijn werk niet terug voor grote onderwerpen als leven en dood, liefde en geweld. La condition humaine is zijn thema. "Ik denk niet dat ik iets aan de misstanden in de wereld kan veranderen", zegt hij, "maar ik ben kunstenaar en ik doe er iets mee." Net als vele kunstenaars voor hem - te beginnen met de grottekenaars in de pre-historie - probeert Boosten tekenend greep te krijgen op zichzelf, de natuur en het universum.
Inktcircus bevat een dwarsdoorsnede van Boostens oeuvre op papier: van de rauwe tekeningen die hij begin jaren zeventig in Joegoslavië maakte, via zijn meesterlijke etsen en monotypes, tot zijn recente grote tekeningen van straatgeweld, erotiek en een stenenregen uit het heelal.
[spacer height="30px"]
Guess things happen that way– Michel Hoogervorst
In 2016 besloot Michel Hoogervorst in zijn atelier een muurschildering te maken op een achterkamermuur van drie bij vijf meter. Om precies te zijn schilderde hij vijf grote muurschilderingen over elkaar heen op dezelfde muur, de volgende steeds een week of twee na zijn voorganger. De schilderingen werden fotografisch gedocumenteerd, evenals het werken eraan, het scheppen van nieuwe vormen over de oude heen,niet volgens de gewoonlijke loop der dingen – er was geen ruimte voor verval – maar als een reeks (weder) geboortes. Hoogervorst over dit project: ‘Met het werken aan de muurschilderingen ging een wereld voor me open. Ik kwam erachter dat mijn in het klein gemaakte schetsen tekort schoten zodra ik ze op de muur overzette. Maat en schaal vroegen ter plaatse ingrijpende veranderingen, zodat de bedoelde composities de prullenbak in konden.'
Hans Wap – Pastels: pastels en gedichten
[spacer height="5px"]
Pastels: pastels en gedichten bevat een inleiding over de pasteltekeningen van Hans Wap door Henk Heijnen. De gedichten werden door Hans Wap geschreven in 2004 en 2005.
We
we slechten muren
slaan de woorden van sokkels
ontkleden elke zin
tot de naakte waarheid
als een kern met pit
wijdbeens op het matras te wachten ligt
we openen vensters
op verschillende klimaten
zoeken met matglazen
naar de bril
die niets verhullend
ons de leugen brengen zal
Uit Hans Wap - Pastels: pastels en gedichten, pagina 36
[spacer height="30px"]
Hans Wap: Artefacten
[spacer height="5px"]
Artefacten - dat zijn de voorstellingen op de schilderijen van Hans Wap: mensbomen, amfitheaters in het luchtledige en natuurlijk bruggen die geen overzijden verbinden. Vooral de brug is bij Hans Wap een constant thema. Wap verheft de brug uit zijn natuurlijke omgeving en plaatst hem in een decor, desnoods een willekeurig decor. Verbindt een brug in werkelijkheid twee werelden – de realiteit aan deze zijde van het water en die aan de overzijde – de bruggen op de schilderijen van Hans Wap doen dat veelal niet. Ze zijn losgeschilderd van de achtergrond. Zo plaatst Hans Wap de brug op zichzelf en benadrukt hij de idee van de brug, de virtuele en vaak feitelijke functie ervan: een verbinding vormen. Door deze ontregeling van de visuele werkelijkheid intensiveert Hans Wap de voorstellingen die hij ogenschijnlijk schildert. De aanpak van Hans Wap levert intrigerende, boeiende en vaak prachtige schilderijen op.
Hans Wap (1943) is behalve schilder ook dichter en in die hoedanigdheid schreef hij het gedicht 'Brug':
Brug
een idee overbrengen
zonder natte voeten
hele landstreken aan elkaar zetten
met hout, metaal en beton
een ezelsbrug
om de knoop in mijn zakdoek te onthouden
het enige dat ertoe doet
is de volgende regel
die van niets
naar nergens gaat
en de regel daarna
die kant nog wal raakt
bruggen dwingen
scheepvaart tot stoppen
leggen verkeer te land
lam
de kapitein
steekt er nog eentje op
en vaart feilloos
tussen twee pijlers door
- Bron: Hans Wap - De laatste lemming, De Weideblik, 2008
Hans Wap: Schroot
[spacer height="5px"]
De afgelopen jaren maakte kunstenaar-dichter Hans Wap een serie van 32 lino’s rond het thema afval/schroot. Deze lino’s zijn nu verzameld in de uitgave Schroot, die begin november zal verschijnen bij uitgeverij de Weideblik. Dichter Tsead Bruinja selecteerde gedichten rond hetzelfde thema van eigentijdse Nederlandstalige dichters, waardoor Schroot niet alleen een kijk-, maar ook een leesboek is. En dat voor slechts € 15,00!
[spacer height="30px"]
Hans Wap: Splendid Isolation
[spacer height="5px"]
Het dubbeltalent Hans Wap werd geboren in 1943 te Enschede. Hij studeerde aan de kunstacademie te Rotterdam. In de jaren zestig verwierf Wap enige bekendheid als dichter. Als beeldend kunstenaar heeft hij vervolgens grotere bekendheid verkregen. Hendrik van Leeuwen schreef in 1999 over het werk van Hans Wap: 'Het lichtelijk absurde en gevoel voor ironie zijn typerend voor zijn werk.' In veel van Waps schilderijen en prenten figureert een man 'zo anoniem als het beeldteken dat de voetganger maan om bij rood licht te stoppen en pas bij groen de weg over te steken. Deze figuur is een voor ieder verstaanbare homo universalis, een baken van orde en rust in een hectische wereld. Bij Hans Wap staat hij echter model voor de rusteloze zoeker die zijn dadendrang nauwelijks begrijpt, maar die behept is met de drang tot overleven tot de dood hem inhaalt.'
De uitgave Splendid Isolation werd op 16 januari 2010 gepresenteerd in Pulchri Studio in Den Haag.
Luxe editie Tevens is er van Splendid Isolation een luxe-editie verkrijgbaar met als prent "De man met de bijl". Deze prent (formaat 21 x 29 cm, beeldformaat 15 - 19 cm) is in een oplage van 100 exemplaren gedrukt. [spacer height="30px"]
Luxe editie Tevens is er van Splendid Isolation een luxe-editie verkrijgbaar met als prent "De man met de bijl". Deze prent (formaat 21 x 29 cm, beeldformaat 15 - 19 cm) is in een oplage van 100 exemplaren gedrukt. [spacer height="30px"]
Het formaat van waterland – Victor Vroomkoning & Hans Bol
[spacer height="5px"]
Het formaat van waterland is een opmerkelijk boek. Het is niet alleen een bijzonder boek dankzij de prachtige gedichten van Victor Vroomkoning, maar ook door de prachtige foto's van Hans Bol. Het formaat van waterland is in quadtone gedrukt (4 kleuren zwart), waardoor de gedrukte foto's gereproduceerd lijken alsof ze op fotopapier zijn afgedrukt. Een must voor elke fotoliefhebber!
Victor Vroomkoning (1938) studeerde Nederlands en filosofie aan de RU te Nijmegen, doceerde Nederlands in het middelbaar en hoger onderwijs. Hij debuteerde in 1983 met De einders tegemoet en De laatste dingen. Daarna verscheen nog een achttal dichtbundels waaronder het ophefmakende Lippendienst (1997) onder het heteroniem Stella Napels.
Met fotograaf Hans Bol gaf hij Het formaat van waterland uit, een ode aan Ooijpolder en Over-Betuwe in 2004.
Vroomkoning werd een aantal malen onderscheiden o.a. met de Pablo Nerudaprijs, de Blanka Gijselenprijs en de Pieter Geert Buckinxprijs. In 2004 kreeg hij de Cultuurprijs van zijn geboorteplaats Boxtel en in 2006 werd hem de presitigieuze Karel de Groteprijs in de gemeente Nijmegen uitgereikt. Een gedeelte van zijn werk is in het Engels vertaald.
In het antiquariaat op deze site vindt u een andere titel van Victor Vroomkoning: Dodemont (een gedicht met prenten van Wim Zurné).
[spacer height="30px"]
Holzwege, het schetsboek van Art Pont – Willem Mudde
[spacer height="5px"]
Net als de dichter Fernando Pessoa werkt de kunstenaar Willem Mudde met een aantal heteroniemen. Elk van die onder een eigen heteroniem werkende ‘personages’ maakt een ander soort kunst: de een maakt pentekeningen, de ander fotografeert het schuim van de golven op het strand en ziet daar figuren in, de volgende maakt rotstekeningen. En van al die kunstwerken is Willem Mudde de schepper.
Het interessantste heteroniem van Willem Mudde is wel Art Pont. In Holzwege, het schetsboek van Art Pont, tekent de kunstenaar een fractale wereld, waarin het leven zichtbaar wordt gemaakt in bliksemschichten, in bomen, in zenuw- en bloedbanen, in rivierdelta's, in kustlijnen, in stambomen, misschien zelf in de boom van kennis van goed en kwaad.
Holzwege is een bijzonder project bestaande uit ruim 50 tekeningen, die in het boek gereproduceerd zijn en voorafgegaan worden door een toelichtende tekst.
[spacer height="30px"]
Hout Holz Bois
[spacer height="5px"]
Hout Holz Bois is een catalogus van het werk van vier kunstenaars; Luc Etienne, Peter Lang, Marijke Verhoef en Hans Wap. Hout Holz Bois was ook de titel van de internationale grafiektentoonstelling die op diverse plaatsen in Duitsland, België en Nederland tussen januari 2004 en april 2006 gehouden werd.
Luc Etienne, Peter Lang, Hans Wap en Marijke Verhoef hebben als grafici ieder een eigen stijl ontwikkeld met een persoonlijke beeldtaal. Luc Etienne werkt in haast minimalistische vormen. Het Japanse Kozopapier geeft het geheel een schijnbaar kwetsbaar uiterlijk.
Peter Lang drukt zijn houtdrukken op enorme doeken linnen en katoen. Hij bereikt hiermee de uitstraling van een haast transparant schilderij waarin de nervatuur van het hout steeds zichtbaar is. Wap werkt vanuit de figuratie en het verhalende, Marijke Verhoef gaat het experiment aan met de combinaties van verschillende druktechnieken, zonder de zuiverheid uit het oog te verliezen.
Catalogus + houtsnede De houtsnede Winter van Peter Lang (afmetingen 50 - 70 cm) is als speciale aanbieding te koop voor € 100,-. [spacer height="30px"]
Catalogus + houtsnede De houtsnede Winter van Peter Lang (afmetingen 50 - 70 cm) is als speciale aanbieding te koop voor € 100,-. [spacer height="30px"]
Jaap Nieuwenhuis – Stillevens in aquarel– Hoekstra, Feico / Maanen, Niels van
Jaap Nieuwenhuis (Deventer, 1927) kreeg zijn opleiding op de Academie Kunstoefening in Arnhem en de Rijksakademie in Amsterdam. Na zijn studietijd werkte hij als illustrator en ontwierp hij kostuums en decors voor de Nederlandse Opera en het Nationaal Ballet. Als docent modeltekenen was hij verbonden aan de Academie Minerva in Groningen en de Christelijke Academie voor Beeldende Kunsten in Kampen. In zijn vrije werk houdt hij zich voornamelijk bezig met de klassieke genres van stilleven, interieur en landschap. Ook maakt hij portretten in opdracht. Werk van Nieuwenhuis bevindt zich in het Rijksprentenkabinet in Amsterdam en vele particuliere collecties in binnen- en buitenland.
Over de auteurs Feico hoekstra (1967) is freelance tentoonstellingsmaker en publicist. Niels van Maanen is conservator prenten en tekeningen 20ste en 21ste eeuw bij het Rijksmuseum. [spacer height="30px"]
Jan Montyn – Het grafisch werk
[spacer height="5px"]
In 2004 verscheen Jan Montyn - Het grafisch werk ter gelegenheid van de 80e jarige verjaardag van Jan Montyn. Tijdens tentoonstellingen onder dezelfde naam in Haarlem en Beverwijk waren de meest indrukwekkende bladen uit het grafisch oeuvre van deze bevlogen kunstenaar te zien. Jan Montyn - Het grafisch werk verscheen in een oplage van 1500 exemplaren en bevat ruim 160 kleurafbeeldingen. Frans Duister schreef een boeiende inleiding.
Jan Montyn (Oudewater, 13 november 1924) is een Nederlandse schilder, tekenaar, graficus en dichter. Hij geniet internationaal grote bekendheid, m.n. door zijn kleurenetsen. Werk van hem bevindt zich in veel museale collecties, waaronder de collectie van het Stedelijk Museum in Amsterdam en die van het Museum of Modern Art in New York.
Over het roerige leven van Jan Montyn schreef Dirk Ayelt Kooiman de biografische roman Montyn. De uitgave Asia is een monografie over Montyns tekeningen en aquarellen. De uitgave Jan Montyn - Het grafische werk is een monografie over Montyns etsen.
Jan Montyn - Het grafische werk bevat een inleiding van Frans Duister en gedichten van Jan Montyn.
'...ik wil kunnen vertellen
wat ik te vertellen heb,
spontaan en direct.
Met de etsnaald op hard metaal
en elke lijn die gezet wordt, is onuitwisbaar.
Ook de foute lijnen. Dat ligt me beter
dan de zachte streek van het penseel.
Het weerbarstige van het metaal
en het tevoorschijn komen
van wat je andersom gedacht hebt,
dat spiegeleffect fascineert me enorm'
[spacer height="30px"]
Janneke Tangelder – Tekeningen/Drawings
[spacer height="5px"]
Janneke Tangelder studeerde aan de Koninklijke Academie voor beeldende kunsten Den Haag en Rijksacademie van beeldende kunsten Amsterdam, tekenen - schilderen van 1967 tot 1974. Zij ontving voor haar werk de Willem Uriotprijs voor jonge kunstenaars en was de winnaar van de Prix de Rome vrije schilderkunst.
Haar werken zijn in Rijks- gemeentelijk- en particulier bezit.
(Zie ook www.janneketangelder.nl)
[spacer height="30px"]
Joanna Quispel: portretten, pastels, linosnedes
[spacer height="5px"]
Joanna Quispel (1952) ontwikkelde in de jaren tachtig haar eigenzinnige pasteltechniek, waarmee ze in vele landen stadsgezichten en landschappen maakte. Was haar pasteltechniek oorspronkelijk een vorm van tekenen, langzamerhand ontwikkelde haar techniek zich steeds meer tot ‘schilderen met pastel’. Haar onderwerpen variëren van landschappen tot bouwputten en van havens tot industriële vergezichten. ‘Ik houd wel van een beetje dramatiek’, zegt ze in een interview. ‘Zwarte bomen met kraaien tegen een bewolkte lucht, dat vind ik erg mooi. Of een oude gekraakte fabriek in Berlijn, ook weer tegen een grijze lucht’.
De pastels zijn een belangrijk aspect van Quispels omvangrijke kunstenaarschap. Daarnaast maakt ze echter ook linosnedes, vooral van diermotieven, en portretten in opdracht.
[spacer height="30px"]
Johannes Vermeer – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Monografie over Johannes Vermeer (1632-1675), een van de belangrijkste schilders van de Nederlandse Gouden Eeuw, met een overzicht van zijn bekende oeuvre (inclusief wereldberoemde werken als 'Het straatje', 'Gezicht op Delft', 'Het meisje met de parel' en 'Het melkmeisje'). In de beknopte inleiding wordt naast een korte levensbeschrijving de internationale waardering van Vermeer en zijn werk besproken, alsmede zijn plaats binnen de kunstgeschiedenis en een duiding van de kern van zijn meesterschap. Hoofdbestanddeel van het boek is de behandeling van alle 35 nu bekende schilderijen die zich verspreid over de wereld bevinden, chronologisch gerangschikt, met beschrijvingen en enkele achtergronden. Overzichtelijk ingedeeld met steeds een (bijna) paginagrote afbeelding op de rechterpagina en de bijbehorende tekst links daarnaast. Met de teksten in het Nederlands en het Engels in kolommen naast elkaar. Ruim geillustreerd met goede, grote kleurenfoto's, ook met drie details over twee pagina's. Visueel aantrekkelijke introductie op het werk van deze meester van de schilderkunst voor een breed publiek.
[spacer height="30px"]
José op ten Berg: Dichter bij het ijs
[spacer height="5px"]
Eind 2010 – 99 jaar nadat de Noorse ontdekkingsreiziger Roald Amundsen als eerste mens de Zuidpool bereikte – verscheen de uitgave Dichter bij het ijs van José op ten Berg.
Dichter bij het ijs is het visuele verslag van een bootreis die José op ten Berg maakte naar Antarctica. Eenmaal terug op haar atelier verbeeldde ze de fascinerende natuurverschijnselen die zij onderweg waarnam. Wilde poolzeeën, dobberende ijsschotsen, adembenemende horizons, hoog oprijzende muren van ijs, surreële doorvaarten, onbetreden tafelijsbergen en adembenemende zee-engten onder het toverachtige licht van een lage zon vormden dan ook de inspiratiebron voor een prachtige verzameling schilderijen en werken op papier.
In tegenstelling tot Amundsen ging het er José op ten Berg bij haar Antarctische reis niet om de Pool te bereiken. Gefascineerd door het wit dat al het aanwezige licht reflecteert, ruimte schept en andere kleuren verlevendigt, ging ze op Antarctica op zoek naar hoe wit en ijzig de wereld kan zijn: ‘Als alles wit is, is het net alsof je je meer bewust bent van alles, alsof je alles in je op wilt nemen.’ Op Antarctica ontdekte ze echter vooral hoe blauw het licht kan reflecteren. Geen wonder dat ze naar aanleiding van haar Antarctische landschappen schreef: ‘Het wit dat sterk aanwezig was in mijn werk heeft plaatsgemaakt voor alle kleuren blauw.’
Dichter bij het ijs is een rijkgeïllustreerd overzicht van de Antarctische schilderijen en werken op papier van José op ten Berg. Kunsthistoricus en journalist Gijsbert van der Wal schreef een boeiende inleiding bij het werk en vormgever Huug Schipper zorgde voor een perfecte boekverzorging.
[spacer height="30px"]
