Je moet ingelogd zijn om een beoordeling te plaatsen.
Terug naar Beeldende Kunst
“Yeah! Yeah! Yeah! Twee dagen met The Beatles in de polder – Eddy Posthuma de Boer” is toegevoegd aan je winkelwagen. Bekijk winkelwagen

(Luxe editie I: boek + gesigneerde ets ‘Een droom die niet gedroomd werd’)
€ 139,50
Categorieën: Beeldende Kunst, Boeken, Goor, Theo van de, Prenten
Gerelateerde producten
Dirck Nab – Schilderijen & tekeningen/Peintures & dessins
[spacer height="5px"]
Tekenaar-schilder-graficus Dirck Nab tekent al jarenlang de zee en het duinlandschap en is daar zo van doordrongen dat de lijnen van zee en duinen inmiddels op natuurlijke wijze uit zijn handen lijken te stromen. Hij tekent in krachtige lijnen met houtskool of krijt, waarbij altijd licht ontstaat tussen het zwart. Zijn werk kenmerkt zich door een duidelijk clair-obscur. De donkere accenten in het vaak glooiende wit bieden de kijker vrijheid voor eigen associaties. Vaak is in zijn werk te zien hoe de structuren het onderwerp meetrekken naar een andere wereld, totdat je alleen ‘het gevoel overhoudt’, zoals hij zegt. De afgelopen twee jaar is een ontwikkeling te zien waarbij de herkenbare getekende lijn van Dirck Nab ook in de schilderijen zichtbaar is geworden.
Hij houdt van de abstractie die zichtbaar is in de werkelijkheid.
‘Ik zag hem kijken, ik zag zijn hand flitsend over het papier gaan, maar ik kon nooit zien wat daar ontstond. Ik dacht: het zal wel mooi zijn. Het was altijd mooier.’ - Sjoerd Kuyper.
Klik hier om een recensie van dit boek uit NRC Handelsblad van 23 april 2015 te lezen.
[spacer height="30px"]
Zingende kleuren, dansende lijnen: Het oeuvre van Stephanie Delprat – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Eind jaren veertig, begin jaren vijftig begon Stephanie Delprat aan haar artistieke opleiding. Haar Haagse docent zei: 'Als je tekent of schildert, moet je ervoor zorgen dat de lijnen gaan dansen en kleuren gaan zingen'. In 2015 zei Delprat zelf over dat advies: 'Dat heb ik me goed ingeprent'. Het overtuigende bewijs is te vinden in de boekpresentatie Zingende kleuren, dansende lijnen, die gaat over het oeuvre van Stephanie Delprat: haar tekeningen, schilderijen, grafiek en glaskunst. Het overzicht wordt ingeleid door een uitvoerig interview met Stephanie Delprat. Zingende kleuren, dansende lijnen is rijkgeïllustreerd, fullcolor gedrukt en gebonden in harde band.
[spacer height="30px"]
Simon Koene: een grafisch oeuvre
[spacer height="5px"]
Simon Koene (1946) is een van de belangrijkste grafische kunstenaars van Nederland. Zijn grafische oeuvre ontstond in een periode van 30 jaar: de eerste etsen maakte Koene in 1968 als student aan de Koninklijke Academie, de laatste ets vervaardigde hij in 1998. Naar eigen zeggen had hij toen de mogelijkheden van dit medium zo uitputtend verkend dat het hem geen artistieke uitdaging meer bood. Nadien zou hij zich volledig toeleggen op het maken van schilderijen en tekeningen.
Koenes grafische oeuvre, dat bijna 300 etsen omvat en in zijn eigen woorden het karakter van een visueel dagboek draagt, kenmerkt zich door een grote diversiteit in stijl en onderwerpskeuze. Zijn vroege werk is sterk verhalend van aard en reflecteert vaak op gebeurtenissen uit de actualiteit, zoals de oorlog in Vietnam, kritiek op de consumptiemaatschappij, songteksten van de Beatles. Ook in artistiek opzicht sluiten Koenes vroege prenten aan bij de kunststromingen uit de tijd van hun ontstaan. Zo bevatten de vroege collages pop-artachtige elementen die aan het werk van Robert Rauschenberg doen denken en vertonen de verhalende voorstellingen een vormverwantschap met het werk van Ronald Kitaj. Later legt hij zich toe op een uiterst precieze natuurweergave en maakt hij onder meer een indrukwekkende reeks prenten met de voormalige abdijkerk van Loosduinen als thema. Na deze ‘Hollandse periode’ kiest Koene het exotische landschap als zijn voornaamste onderwerp.
Koene zoekt in veel van zijn etsen aansluiting bij de grote namen uit de geschiedenis van de prentkunst: Dürer en Rembrandt, om er enkele te noemen. Hun grafiek is een bron van inspiratie waaruit Koene – in technisch, stilistisch of iconografisch opzicht – voortdurend blijft putten. Zijn ambachtelijke vaardigheid stelt hem in staat zich artistiek met hen te meten, zoals hij in het geval van Rembrandt heel letterlijk heeft gedaan. De minutieuze techniek waarmee zijn natuurvoorstellingen zijn uitgevoerd, resulteert – in combinatie met de sfeer van verstilling en vergankelijkheid – in tijdloze beelden, die de actualiteit weten te ontstijgen.
Koene woont en werkt in Den Haag, waar hij meer dan 30 jaar les heeft gegeven aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Behalve graficus is hij tekenaar en schilder. In 1984 was hij een van de oprichters van de Haagse Etsclub, die tot 2000 een serie grafiekmappen uitgaf en tentoonstellingen van de daarin opgenomen prenten organiseerde. Hij verzorgde de illustraties bij verscheidene bibliofiele uitgaven van Stichting De Roos.
In Simon Koene: een grafisch oeuvre gaan Eddy de Jongh, Susan Adam en Bob van den Boogert in op Koenes virtuoze techniek en de iconografische aspecten van zijn prentkunst. Ook wordt aandacht besteed aan de kunsthistorische context waarin Koenes grafiek ontstond.
Simon Koene: een grafisch oeuvre is een gezamenlijke uitgave van de Hercules Segers Stichting en uitgeverij de Weideblik en verschijnt bij de museale overzichtstentoonstelling van Koenes grafische oeuvre in het Gemeentemuseum Den Haag (10 juli-20 september 2015).
Luxe editie De uitgave Simon Koene: een grafisch oeuvre verschijnt als luxe-editie (boek + ets Toverberg) in een oplage van 50 exemplaren. Portokosten bedragen € 7,95. [spacer height="30px"]
Luxe editie De uitgave Simon Koene: een grafisch oeuvre verschijnt als luxe-editie (boek + ets Toverberg) in een oplage van 50 exemplaren. Portokosten bedragen € 7,95. [spacer height="30px"]
Ferry Alink: de kunst als surplus – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
Ferry Alink (1937-2013) was de echtgenote van de schilder Willem den Ouden. Dat zij zelf ook tekende en schilderde is de meeste mensen niet bekend. Dit boek brengt daar hopelijk enige verandering in. Als kunstenaar was Alink de tegenpool van haar man. ‘Ik ben meer een detaillist’, zei ze. ‘Als wij samen op het strand liepen, richtte ik mijn ogen op het zand en de schelpjes voor onze voeten, terwijl Willem naar het heelal keek.’
Alink, eind jaren vijftig opgeleid aan de Amsterdamse Rijksakademie, schilderde en tekende bij voorkeur mensen, katten en stillevens. Nadat het echtpaar in 1967 van Amsterdam naar het Betuwse Varik was verhuisd, ging ze minder portretten maken en meer stillevens, meestal met bloemen of fruit uit de eigen tuin.
In ‘De kunst als surplus’ is een representatieve keuze uit haar tekeningen, aquarellen en schilderijen afgebeeld. De tekst is van kunstjournalist Gijsbert van der Wal, die het oeuvre van Ferry Alink samen met haarzelf in kaart bracht en haar uitvoerig interviewde over haar leven en werk.
[spacer height="30px"]
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.