Beschrijving
Hôtel Turgot – Reguliere editie
Omvang: 64 pagina’s
Vormgeving:Huug Schipper, studio Tint
Formaat: 24,5 x 21,5 cm (oblong)
Afwerking: gebonden
ISBN: 978-90-77767-18-4
Verschijning: 2010, De Weideblik
Terug naar Beeldende Kunst
Wendelien Schönfeld – Hôtel Turgot
€ 23,50
De Amsterdamse kunstenaar Wendelien Schönfeld kreeg enige jaren geleden de opdracht het Parijse Hôtel Turgot in houtsnedes in beeld te brengen. Het 18e-eeuwse Hôtel Turgot huisvest de Fondation Custodia, waarin de legendarische collectie tekeningen en grafiek van de oorspronkelijk Nederlandse kunstverzamelaar Frits Lugt is ondergebracht. Frits Lugt stichtte de Fondation Custodia in 1947. De Fondation is, met werk van Rembrandt, Saenredam, Avercamp en vele andere Nederlandse en buitenlandse kunstenaars, een van de belangrijkste particuliere kunstverzamelingen ter wereld.
Met een prachtige verzameling houtsnedes heeft Wendelien Schönfeld dit Parijse hôtel in prent gebracht. De houtsnedes, gemaakt in haar Amsterdamse atelier, zijn gebaseerd op vele tientallen gouaches die Schönfeld ter plaatse maakte.
In de uitgave Hôtel Turgot zijn alle houtsnedes gereproduceerd. Bovendien is een groot aantal voorbereidende tekeningen en gouaches afgebeeld.
Je moet ingelogd zijn om een beoordeling te plaatsen.
Gerelateerde producten
Piet Mulder – De zee is saai / The sea is a bore – Reinjan Mulder
[spacer height="5px"]
Piet Mulder (1919-2001) was al jarenlang als kunstschilder werkzaam in de Betuwe toen hij in 1975 een tweede atelier kocht in Engeland, direct aan de schilderachtige oostkust, met kilometers vrij uitzicht over zee. Het atelier was in bijna alles het tegendeel van zijn atelier in Nederland. Het lag enkele tientallen meters boven de zee, in een rood bakstenen gebouw op de voormalige cliffs, pal naast het vervallen Victoriaanse Cliff Hotel, en het had over de hele breedte een glazen schuifpui die dag en nacht uitzicht bood op de haveningang. Hier, in The Gables, kon Piet Mulder, zonder ook maar één stap buiten de deur te zetten, de hele dag tegen steeds weer wisselende wolkenluchten de grootste zeeschepen voorbij zien varen. Door de week was er de enorme drukte van de havens van Harwich en, aan de overkant van de Stour, Felixstowe, op zaterdag en zondag kwamen daar nog in alle formaten de vele oude en nieuwe zeilschepen bij, die vrolijk in de brede riviermonding op en neer voeren – en dan kwam vier keer per dag ook nog eens de gigantische veerboot van en naar Nederland langs, waarop je bij mooi weer je horloge gelijk kon zetten, afgewisseld door allerlei kleinere veerboten die in die jaren vanuit Duitsland en Scandinavië een dienst op Engeland onderhielden.
Piet Mulder had al wel zeeschappen gemaakt, maar in zijn Engelse atelier kon hij zich uitleven in het genre. Geïnspireerd op grote kunstenaars als John Constable tekende, aquarelleerde en schilderde hij de zee, vrijwel altijd met allerlei 'leven' op het water of op de voorgrond vóór het water. De zee is saai/The sea is a bore biedt een overzicht van het beste werk dat Piet Mulder in zijn 'Engelse periode' heeft gemaakt. Het boek, met een biografische tekst van zijn zoon Reinjan Mulder, en vanzelfsprekend rijk geïllustreerd met werk van Piet Mulder, biedt mede dankzij de dienstbare vormgeving van Huug Schipper een mooi overzicht van dit aspect van het werk van Piet Mulder.
DE LAATSTE EXEMPLAREN VAN DIT BOEK ZIJN NOG BESCHIKBAAR
[spacer height="30px"]
Jozef Van Ruyssevelt, Het grafische werk – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
De Vlaamse schilder en graficus Jozef Van Ruyssevelt (1941 – 1985) was het om ‘het gloeien van kleuren’ en ‘het wonder van het licht’ te doen. Om dat vast te leggen had hij meestal genoeg aan de kamers van zijn eigen huis, waar zacht daglicht over wanden en meubels streek en bloemen, fruit en stof en gloeiden in het licht of de schaduw. Uit zijn werk spreekt een aanstekelijke liefde en aandacht voor alledaagse situaties en spullen.
In dit boek is voor het eerst zijn volledige grafische oeuvre bijeengebracht, dat in de afgelopen jaren voor een groot deel is verworven door het Rijksmuseum in Amsterdam.
Van Ruyssevelt, bij leven grafiekdocent aan de Koninklijke Academie in Antwerpen, was een meesterlijke etser. In arceringen en drukinkt wist hij binnenskamerse schemering op te roepen, tegenlicht in een stilleven voor het raam en reflecties in glas of gelakt hout. De etsen zijn altijd figuratief en suggestief tegelijk: precieze vormen en stofuitdrukking zijn ondergeschikt aan het grote geheel van sfeer en compositie. Hoeveel Van Ruyssevelt ook dichtarceerde, hij liet vooral van alles open.
Klik hier voor de recensie van Koen Kleijn in de Groene Amsterdammer van 11 februari 2016 en hier of hier voor de recensie van Stefan Kuiper in de Volkskrant van 26 februari 2016.
[spacer height="30px"]
Johannes Vermeer – Ton den Boon
[spacer height="5px"]
Monografie over Johannes Vermeer (1632-1675), een van de belangrijkste schilders van de Nederlandse Gouden Eeuw, met een overzicht van zijn bekende oeuvre (inclusief wereldberoemde werken als 'Het straatje', 'Gezicht op Delft', 'Het meisje met de parel' en 'Het melkmeisje'). In de beknopte inleiding wordt naast een korte levensbeschrijving de internationale waardering van Vermeer en zijn werk besproken, alsmede zijn plaats binnen de kunstgeschiedenis en een duiding van de kern van zijn meesterschap. Hoofdbestanddeel van het boek is de behandeling van alle 35 nu bekende schilderijen die zich verspreid over de wereld bevinden, chronologisch gerangschikt, met beschrijvingen en enkele achtergronden. Overzichtelijk ingedeeld met steeds een (bijna) paginagrote afbeelding op de rechterpagina en de bijbehorende tekst links daarnaast. Met de teksten in het Nederlands en het Engels in kolommen naast elkaar. Ruim geillustreerd met goede, grote kleurenfoto's, ook met drie details over twee pagina's. Visueel aantrekkelijke introductie op het werk van deze meester van de schilderkunst voor een breed publiek.
[spacer height="30px"]
Gèr Boosten – Inktcircus: Werken op papier – Gijsbert van der Wal
[spacer height="5px"]
Schilder, tekenaar en graficus Gèr Boosten (1947) deinst in zijn werk niet terug voor grote onderwerpen als leven en dood, liefde en geweld. La condition humaine is zijn thema. "Ik denk niet dat ik iets aan de misstanden in de wereld kan veranderen", zegt hij, "maar ik ben kunstenaar en ik doe er iets mee." Net als vele kunstenaars voor hem - te beginnen met de grottekenaars in de pre-historie - probeert Boosten tekenend greep te krijgen op zichzelf, de natuur en het universum.
Inktcircus bevat een dwarsdoorsnede van Boostens oeuvre op papier: van de rauwe tekeningen die hij begin jaren zeventig in Joegoslavië maakte, via zijn meesterlijke etsen en monotypes, tot zijn recente grote tekeningen van straatgeweld, erotiek en een stenenregen uit het heelal.
[spacer height="30px"]
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.